De afhankelijkheid van behoeftigheidsbevredigingen: WhatsApp, Facebook, likes..

Filed in NIEUWS ANALYSES by on 8 november 2015

miamiviceDe lezers in de leeftijd veertig plus zullen zich ongetwijfeld nog een jeugd herinneren zonder de mobiele telefoon. De opkomst van de eerste computers was al een hele happening, laat staan de opkomst van de mobiele telefoon. Het was waarschijnlijk de tv serie Miami Vice die de mobiele telefoon (in schoenformaat met telescoop antenne) tot een gadget maakte. Op gegeven moment leek het wel handig om zo’n ding op zak te hebben, zodat je bijvoorbeeld met kantoor kon overleggen als je in een contractonderhandeling zat of om een wijziging in je agenda door te krijgen. Niet lang daarna werd het sms’en helemaal hip en bij de opkomst van het internet en de smartphones is vrijwel onze hele realiteitsbeleving compleet veranderd ten opzichte van 25 jaar geleden. Je kwam bijvoorbeeld thuis uit school en had tussentijds geen enkele vorm van contact met je omgeving dan het contact dat ontstond bij het daadwerkelijke face to face contact. Mijn dochter heeft tegenwoordig een groeps-app met haar klasgenoten en daar wordt de hele dag in sneltreinvaart van alles gedeeld en besproken. Die hersenen moeten overuren draaien!

In die tijd was de liefdesbeleving ook heel anders. Je zag je geliefde eens in de zoveel tijd en tussentijds pleegde je hooguit een keer een telefoontje of stuurde je een brief of een kaartje. Tegenwoordig zitten we de hele dag op WhatsApp en heeft je partner 1000 Facebook vrienden met wie hij of zij ook nog eens de hele dag communiceert. De impulsbevredigingsbehoefte lijkt sterk te zijn toegenomen door al die social media. Het heeft er alle schijn van dat we aan behoeftigheidsbevrediging verslaafd zijn geraakt. Staat de tv of radio niet aan, dan kijken we tussentijds wel even op onze telefoon of i-pad om te kijken of er nog iemand iets leuks gepost heeft of gereageerd heeft op een grappige of interessante post van jou. Vaak doen we dit ook nog eens gelijktijdig met tv kijken of andere activiteiten. Het heeft er steeds meer alle schijn van dat we niet alleen met onszelf meer kunnen zijn. “Ja, maar we zijn ook sociale wezens, dus wat is daar mis mee?

Vind jij het ook zo vervelend als je een appje stuurt aan je geliefde via WhatsApp en je ziet dat hij of zij wel online is, maar de blauwe vinkjes verschijnen na een half uur nog niet? Ken je dat gevoel van: “Wie is er zo belangrijk voor je dat je mijn berichtje niet leest!?” Dat effect had je niet bij je eerste Nokia als je een sms’je stuurde. Je was hooguit blij dat je een lief sms’je terug kreeg. Het heeft er alle schijn van dat het internet onze natuurlijke gave van ‘weten’ of ‘voelen’ aan het overschrijven is met nieuwe software in ons brein. “Ik weet dat mijn geliefde van me houdt en ben in volledige rust en vertrouwen“, heeft plaats gemaakt voor “Waarom heb je nog geen blauwe vinkjes achter je WhatsApp berichtje?

En wat is de toegevoegde waarde van het de hele dag grappige filmpjes of foto’s van “Facebook vrienden” voorbij zien komen en bekijken? Wat doet dat met onze hersenen? Ik heb hier natuurlijk geen wetenschappelijk onderzoek naar gedaan en heb ook niet het internet afgestruind naar wetenschappelijke rapporten hierover, maar het laat zich raden. Impuls na impuls na impuls prikkelt ons brein. Hoe lang is het geleden dat je dagen lang geen computerscherm of smartphone bekeken hebt en in de stilte naar de zee of de natuur hebt gekeken en geluisterd? Probeer het eens en kom er op die manier achter dat jij je eigen brein impuls verslaafd hebt gemaakt. We zijn slaaf geworden van de behoeftigheidsbevrediging aan (zuiver bekeken) compleet nutteloze info. Ja zelfs het lezen van nieuws of kritisch nieuws uit de alternatieve media is misschien inhoudelijk dan hoogwaardiger dan grappige ‘Facebook-tijdlijn filmpjes’ waar je broek van afzakt, maar ook daarvan kun je zeggen dat het bijdraagt aan je impulsverslaving. En met die impulsverslaving of behoeftigheidsbevrediging is ogenschijnlijk niets mis, tot je eens de moeite neemt om er los van te komen en echt afstand te nemen. Lukt dat je? Probeer het eens een halve dag.

Weet je wat het probleem is? We worden compleet in onze ‘mind’ gezogen. En onze ‘mind’ is te vergelijken met een stukje software op een computer. Ons lichaam is als het ware een bio-computer met een centrale processor, geheugen en andere elementen onder de schedelpan. De zenuwbanen zijn de koperbanen op het moederbord van de pc, die her en der de verschillende delen van de computer aansturen of signaalimpulsen van de sensoren teruggeven aan het brein. Tast, reuk, gehoor, waarneming, proeven, het wordt allemaal teruggeleid naar het brein. De software genaamd onze ‘mind’ doet daar zijn voorgeprogrammeerde ding mee. Al die visuele impulsen die we dus steeds vaker en intensiever aan ons brein geven, zijn ons mind-programma aan het updaten. Krijg je wel eens een systeem update op je telefoon aangeboden? Je bent je eigen hersenen continu aan het updaten met al die impulsen! We trekken onszelf steeds verder in een ‘denk-bewustzijn’ in plaats van een ‘hart-bewustzijn’. We worden in ons breinproces gemanipuleerd door eigen toedoen. We zijn er de hele dag me bezig. Het ‘telepathische’ weten of ervaren van de liefdesband begint te worden verdrongen door de WhatsApp liefdesband tussen twee mensen. Maar veel erger nog, we worden steeds drukker in ons hoofd, waardoor de denkprocessen het winnen van ons gewaarzijn. Je bent niet je gedachtestroom. Je gedachtestroom leidt je eigenlijk af van wie je in essentie bent. Hoe meer je je die gedachtestroom dus vrijwillig voedt met de continue stroom aan WhatsApp of Facebook berichten of posts van anderen, hoe meer je dus afgeleid wordt van wie je daadwerkelijk bent. En het wordt ook steeds moeilijker om te ervaren wie je daadwerkelijk bent. Om dat te kunnen ervaren moet je namelijk vanuit een soort van ‘gewaarzijn’ naar alles wat zich in deze bio-computer en die centrale processor afspeelt kunnen kijken. Je moet als het ware je mind kunnen overstijgen. Dat kan alleen vanuit je hart en het bewustzijn van je ware essentie.

Ik schrijf dit artikel, omdat ik dit alles ook bij mezelf geconstateerd heb en vaak sterk met die mindprogrammering worstel. Kortom, ik heb me er net zo goed zo in laten vangen. En veel – of eigenlijk alle – zaken die je vandaan houden bij je werkelijke essentie spelen zich af in je mind-programma’s. Angst, verlatingsangst, frustratie, woede, eenzaamheid, pijn, verdriet, gemis, enzovoort, zijn allemaal zaken die een gevolg zijn van gedachtestromen en kruisverbanden tussen die gedachtestromen, herinneringen en andere impulsen die je hersenen opnemen. Je bent niet je angst; je bent niet je verdriet; je bent niet je pijn of eenzaamheid. Dat zijn allemaal zaken die zich in je hoofd gecreëerd hebben als gevolg van impulsen en denkprocessen. In essentie ben je niet eens je lichaam. Je bent ook niet je gedachten en alles wat zich in dat brein afspeelt. Dus het daadwerkelijk ontdekken wie je bent en het overstijgen van die mind (denkprocessen; hoe ongrijpbaar en onstuurbaar ook) betekent dat je ervaart dat je natuurlijke staat van zijn vrij van al die mind-emoties is. Het vergt zaken als meditatieve oefening om weer in contact te komen met je essentie. Niet die meditatieve oefening die je chakra’s en je modem (de pijnappelklier) afgestemd houden op de grote WiFi zender in ons universum (zie hier), maar die meditatieve oefening die ons uit de mind-processen en terug in de liefdesconnectie met ons origineel brengt. Daarom is het belangrijk om jezelf er van bewust te worden dat je behoeftigheidsbevrediging of impulsverslaving in welke vorm dan ook de grootste terrorist is voor ons bewustzijn. Probeer die verslaving eens te doorbreken, wetende dat het je mind in hoog tempo traint om in je mindprocessen te blijven. Ik ga het zelf ook doen.

Gedeeld 235

Tags: , , ,

About the Author ()

Comments (19)

Trackback URL | Comments RSS Feed

  1. Ik schreef:

    Mooi man

  2. Martin Vrijland schreef:

    Nog zo’n behoeftigheidsbevrediging: seks
    Lees dit boek eens:
    http://eugenievanruitenbeek.com/ebook-seks-vs-liefde/

  3. Theo schreef:

    Helemaal mee eens Martin, mooi! Die digitale wereld programmeert ons volledig inderdaad. Binnenkort ga ik weer een stilte retraite doen van ruim een week, zonder tv, krant, mobiel en geen contact met de buitenwereld en ook niet met andere mediteerders. Dat ervaar ik als een soort persoonlijke reset. Niet voor wereldvrede (…Micky:-)) maar voor innerlijke rust, terug naar de bron, voor zover die geen onderdeel is van hetzelfde I/O put systeem…De vraag wie ben ik, is een grappige mede door te bedenken dat we 10x meer micro organismen in ons lijf hebben dan dat we lichaamscellen hebben…Wie bestuurt nu eigenlijk wie? Geen radio, tv en krant, hebben mij in ieder geval geholpen een beetje uit de massahypnose te komen, al besef ik dat mijn waarnemingsvermogen een fractie is van wat er zich afspeelt in het voor mij onzichtbare spectrum, en ik nog steeds in een (sub)programmering zit.

  4. sanzinia schreef:

    De k zelf niet dat dit bewust gecreëerd is
    Wat ook zo is dat als je farcebook gebruikt het leven van andere plezieriger en interessanter lijkt dan je eigen leven
    Dat andere altijd wat te doen hebben wanneer je je verveeld
    Omdat zij alleen leuke of interessante dingen posten

  5. doorprikker schreef:

    https://www.youtube.com/watch?v=brLkFthW474

    Facebook is een programma van de C.I.A. Mark Zuckerberg heeft een jas laten ontwerpen. Binnen in de jas is een logo met het jaar 2010. De logo heeft met de illuminati te maken; het jaar 2010 met de Arabische lente. Via Facebook kunnen demonstraties uitgelokt worden. Het Midden Oosten moet verdwijnen voor een Groter Israel. De CIA directeur zegt dat zijn “natte” droom is uitgekomen. Iedereen laat zijn prive gegevens zien: foto’s, telefoonnummers, vrienden, wat je aan het doen bent … Zelfs als je geen privegegevens vermeldt, kan jouw profielschets (profiling) toch gemaakt worden: digitale vrienden, aankopen via online…

  6. Douwe schreef:

    Is het niet wat ironisch dat we dat op internet lezen en eronder reageren 😀

    Ik begrijp denk ik het punt wel wat je wilt maken maar goed dat is aan mensen zelf toch om een balans in te vinden.

    Over het algemeen zie ik het als een positief ding dat mensen sneller met elkaar kunnen communiceren en dat ze ook beter kunnen kiezen met wie ze wel of niet willen communiceren. Heb een aantal facebookgroepen waar ik een boel van leer.

  7. jm schreef:

    Ben een 50+ en heb nog steeds een oude mobieltje zonder internet. Geweldig. Wil niet met de massa meedoen om de hele dag te appen. Ook mijn kinderen appen de hele dag of ze in bed liggen of ze tv kijken of ze in een restaurant zijn. Mensen zijn nu robots geworden met hun smartmobieltjes kijk maar om je heen.

  8. doorprikker schreef:

    Een facebook account aanmaken is natuurlijk een keuze. Maar pas op. Mocht je eigen foto’s plaatsen van ladderzat zijn, feestvieren, lelijke dingen zeggen over je werkgever, dan moet je uitkijken. De werkgever kijkt ook (altijd) graag naar de facebook van haar werknemers.
    Mocht Nederland dictatoriale, fascistische trekjes (éénwereldregering) in de praktijk krijgen, dan weet Nederland je te vinden. (Nederland is in feite al een politiestaat. De computers zijn aan elkaar gekoppeld.) Vandaar de uitvinding van facebook. Het is geen toeval. Het is allemaal heel goed uitgekiend. De reden wordt altijd positief uitgelegd. De wereld meer open en dat de mensen meer met elkaar communiceren. Maar het omgekeerde is waar. Het is een spionage-account geworden.
    Het is te hopen dat mensen WAKKER worden door internet (alternatieve media) en facebook. Een facebook kan gebruikt worden om de waarheid te vertellen over o.a. de oorzaak van oorlogen, vaccinaties met foto’s en video (YouTube).

  9. Hans schreef:

    Van alle mogelijke plaatjes voor bij dit artikel een foto van Sonny Crockett? 🙂

  10. boterbloem schreef:

    ADEM , wie ademt mij ?

    http://www.nieuwetijdskind.com/adem-wie-ademt-mij/

    Hier een mooie tool , om je te ontspannen / Adem Relax

    Lekker even op bed liggen , of op een ligstoel , je gedachten stop zetten ;

    https://www.youtube.com/watch?v=HG33zIht36Q

  11. nika schreef:

    Beste Martin,

    Zonder social media is je leven anders…ik weet dat uit eigen ervaring.
    Kan soms best ‘eenzaam’ zijn en toch kies ik ervoor….heb geen zin in die heisa.
    Als je het zonder probeert, heb je minder afleiding en meer ruimte voor je ‘hoger zelf’…

  12. nika schreef:

    Waarom maar een week en niet voor langer?
    Is het niet dat we ons zelf beliegen zo van ‘even een pauze..dan kan ik weer verder’…waarom niet alles omgooien en er echt voor gaan?

  13. nika schreef:

    Douwe, een forum is toch even iets anders dan een FB/whatsapp account waar sommigen 24/7 online zijn. Het zuigeffect is blijkbaar gigantisch heb ik me laten vertellen van mensen die nooit dachten dat ze het zo een effect op hen zou hebben.
    Het is zo geconcipieerd dat het verslavend werkt, dat is het uitgekiende systeem erachter, mens kent mens.
    Trouwens geef me even je telefoonnummer dan ga ik je even bellen ivm het artikel hier… 😉 haha

  14. nika schreef:

    Ze merken pas als ze het een tijd niet hebben, dat het ook zonder kan…maar dat doen ze niet vrijwillig, beste JM.

  15. Freeman schreef:

    Niet iedereen kan die sprong maken, maar feitelijk heb je wel gelijk, het is op den duur ook in-humaan en een groot lijden om als afhankelijk-beeldschermgevangene sociaal-menselijk te veramen..

  16. Freeman schreef:

    Het inter-menselijk-contact is zoek, het wordt alsmaar oppervlakkiger en inhoudslozer, de balans is meer dan zoek en men heeft zich verloren in een virtuele-hersenspin-werkelijkheid. Het zal mij niets verbazen dat er een verslavingskliniek opgericht moet worden en rondloopt/doolt met allerlei disfunctionele-klachten..

  17. Douwe schreef:

    Ik denk dat het aan mensen zelf is om hun balans te vinden met wat dan ook. Zolang mensen hun eigen vrije wil en vrijheid om eigen keuzes te maken respecteren en dat ook doen voor de vrije wil en vrijheid om eigen keuzes te maken van anderen dan kan er weinig misgaan. Je bent er zelf tenslotte bij.

    Als je contact met me wilt leggen kun je me het beste even mailen. Adres is onder meer via Achter de Samenleving bij contact te vinden.

  18. nika schreef:

    Mijn zin waar ik om je telefoonnummer vraag, was een retorische… 🙂
    een reactie op…
    ‘Is het niet wat ironisch dat we dat op internet lezen en eronder reageren :D’

    Een oude Cherokee-indiaan zei eens tegen zijn kleinzoon : ‘Er speelt zich een gevecht in mij af. Het is een gruwelijk gevecht tussen twee wolven. De een is slecht, boos, hebzuchtig, jaloers, arrogant en laf. De ander is goed – hij is gelukkig, rustig, liefdevol, aardig, hoopvol, bescheiden, gul, eerlijk en betrouwbaar. Deze wolven vechten ook in jou en in ieder ander persoon.’
    De jongen dacht even na en zei toen: ‘Welke wolf zal winnen?’
    De oude Cherokee hoefde niet lang na te denken.
    ‘Diegene die je voedt.’

  19. Theo schreef:

    Ik ga 12 dagen, dus langer dan een week:-) en daarbij heb ik bewust de ratrace van het werkende leven voorlopig (nu een paar jaar) vaarwel gezegd…

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten