De politieke chaos in Europa

Filed in NIEUWS ANALYSES by on 9 juni 2017

De uitslag van de Britse verkiezingen van gister, is ronduit opmerkelijk te noemen. Feitelijk kun je stellen dat Theresa May dan wel voortvarend te werk is gegaan bij de inzet op een Brexit, maar uiteindelijk heeft ze deze verkiezingen wel uitgeroepen met het idee meer mandaat te krijgen voor een Brexit. Het lijkt er op dat een Brexit nooit de bedoeling was en nooit zal zijn. Wie zal het zeggen. De terreur van de afgelopen tijd heeft haar toch niet zo in de kaart gespeeld als gedacht, maar misschien was ook dat wel de bedoeling. Een premier die roept dat ze de desnoods de grondwet aan wil passen om de rechten van mensen nog verder in te perken in de strijd tegen terreur, lijkt zich op glad ijs te begeven. De verkiezingen hebben nu dus geleid tot een verschuiving van de Conservatie partij richting de Labour partij van Jeremy Corbyn. Ondanks dat wil May aanblijven. Het zal moeilijk worden een kabinet te vormen en de Brexit komt ook weer op losse schroeven te staan. In Nederland lijkt de kabinetsformatie ondertussen ook maar niet te lukken. Het is net een soap. Fotografen en camera’s duiken op politici die met een dossier onder de arm lopen en druk zijn met overleg of net klaar zijn en weer weglopen. Het is een complexe wereld; die wereld van de politiek!

Hoewel de meeste mensen zich geneigd zijn te richten op wat er in de politiek gebeurt, druk de kranten lezen en het nieuws volgen, blijf ik er op hameren dat we de politieke arena vooral moeten beschouwen als een arena. Dat woord betekent volgens Wikipedia het volgende [citaat]: Een doorgaans rond of ovaalvormig publiek gebouw waar meestal gevechten ter vermaak van het publiek worden gehouden. Politici zijn de acteurs die het volk bezig houden met het spel van verdeel en heers. Dat heersen gebeurt niet in die politieke arena, maar daarboven. Politici spelen het spel van de Hegeliaanse dialectiek. Deze wijze van denken had de voorkeur van de Griekse filosoof Plato. Later werkte de filosoof Hegel de stelling verder uit. Hegel stelde dat niet alleen het denken, maar ook de realiteit een dialectische structuur heeft en opgebouwd is in drie fases: these, anti-these en synthese. Een these is een stelling, die bewezen of beargumenteerd moet worden. Soms wordt een these genuanceerd, in dat geval ontstaat er meestal echter een nieuwe these (of hypothese). De tegenstelling van zo’n stellingname noemen we dus de anti-these. Maar deze filisofen hebben dit ook weer niet van zichzelf. Zij hebben het van hun leermeesters. Wie dat zijn zult u ontdekken als u deze site langer volgt.

De politieke arena wordt gevuld door politici. Zij zijn de acteurs die het schouwspel opvoeren waarin het gepeupel de illusie van keuze wordt voorgehouden. Het volk wordt in een blijvende status van valse hoop gehouden en verkiezingen zijn als het verdelen van een voorgebakken koek, waarvan de verschillende partijen een stukje nemen en aanbieden aan het volk. Een kabinetsformatie moet dan leiden tot het bij elkaar rapen van die koek zodat zoveel mogelijk smaakjes vertegenwoordigd worden, maar niet alle. En het gepeupel leeft in de illusie dat de politici vervolgens daadwerkelijk het volk gaan vertegenwoordigen. ‘Volksvertegenwoordigers’ noemen zij zichzelf dan ook. Welnu, dat is de grootste illusie die u ontdekt als u een beetje begint te ontwaken. Politici vertegenwoordigen de elitaire klasse en niet het volk. Zij presenteren zich als volksvertegenwoordigers, maar dat is nodig omdat u ze anders niet serieus zou nemen. Geef het volk brood en spelen, is een oud Romeins gezegde. U leest het goed: ‘brood en spelen’. Daar staat niet ‘biefstuk en inspraak’. U mag net genoeg hebben om brood te kopen en wordt zoet gehouden met het schouwspel van de arena, waarin de politici over elkaar rollebollen.

Maar verkiezingen en het politiek gekonkel ervoor en erna, is meer dan alleen ‘de illusie van keuze’. Allerlei technologie wordt gebruikt om de perceptie van het volk te sturen en om het resultaat van die sturing te meten. “Ja, tot nu toe kon ik je volgen Vrijland, maar nu ga je weer in complotten denken.” U mag alles als een complot afserveren of gewoon eens verder kijken dan u tot nu toe gedaan heeft. Neem bijvoorbeeld het instituut in Nederland dat verantwoordelijk is voor statistieken: het CBS. Het CBS is technologisch zover dat ze praktisch alles kunnen meten en weten wat er onder de Nederlandse bevolking leeft; en dat real time. Ik citeer de website van het CBS [citaat] Als CBS hebben we toegang tot vrijwel alle overheidsdata voor het produceren van officiële statistieken. Daarnaast benutten we ook nieuwe databronnen welke soms een erg groot volume hebben of in een hoge frequentie beschikbaar komen. Denk daarbij aan data van sensoren. Ons doel is om ontwikkelingen in de maatschappij op deze wijze als eerste waar te nemen, te meten en te beschrijven. De frequentie waarmee we statistieken beschikbaar stellen gaat omhoog tot we zelfs kunnen spreken van Real Time Statistics. En als het CBS spreekt over data van sensoren, denk dan bijvoorbeeld aan de sensoren die in uw telefoon zitten (zie hier en hier). Maar hoe zit het dan met ‘sturen van de perceptie’? Daar hebben we de grote mediakanalen voor, maar ook de gecontroleerde alternatieve media wel kritiek leveren, maar niet de pijnplek aanduiden. Media als televisie, radio en kranten doen hetzelfde als een goochelaar: zij vestigen uw aandacht op zaken waarop u uw aandacht moet vestigen, zodat de plaats waar de truc gebeurt aan uw gezichtsveld ontsnapt. Daarnaast maken zij gebruik van een heel arsenaal aan technieken waarmee uw beeldvorming onbewust geprogrammeerd wordt. Dan moet u denken aan subliminale programmering, NLP technieken en nog veel meer.

Onderstaan filmpje van Frans Bauer bij Victor Metz laat goed zien wat er op het gebied van subliminale programmering mogelijk is. Films, media, boeken en bladen maken allen gebruik van soortgelijke technieken die minder opvallend zijn dan in het voorbeeld van Victor Metz hieronder. Beïnvloeding van uw perceptie is de gewoonste zaak van de wereld en media en politici vervullen allemaal een rol in het spel van perceptiemanagement.

De echte macht ligt bij een kleine groep aristocraten en hun afstammelingen en bloedverwanten. Veel wordt gewezen naar de “illuminatie”, het “zionisme” en “geheime genootschappen”, maar het moet duidelijk zijn dat dit allemaal branches zijn onder dezelfde paraplu. We hebben te maken met afstammelingen van de bouwers van deze arena, de bouwers van de Luciferiaanse matrix. Dat zijn de heersers die via de schijn van democratie het volk zoet houden met ‘brood en spelen’ en ondertussen aansturen op een plan dat allang vast ligt. Zij volgen het Luciferiaanse script. Zij sturen aan op één wereldregering, met één wereldreligie (ter ere van Lucifer) en één politiemacht. Dit doen zij in het zichtbare veld via de Hegeliaanse dialectiek van verdeel en heers. Zij bereiken hun macht via de weg van chaos en tegenstellingen: “Ordo ab Chao” in het Latijn. Zij maken gebruik van de stelregel ‘Problem, Reaction, Solution‘, waarbij zij zelf vaak de verborgen hand in het ontstaan van een probleem hebben; de reactie van het volk vaak ‘angst’ is en de oplossing aangeboden wordt door henzelf (diegenen die het probleem heimelijk schiepen). Zo verstevigen zij hun macht en greep op de alsmaar groeiende wereldbevolking. De werkelijke macht ligt bij de koningshuizen en Rome. De aristocraten zijn de farao-afstammelingen; het hybride nageslacht van de ‘goden’, de Annunaki, de afstammelingen van Enki degene die de mens als slavenras genetisch in elkaar sleutelde. Enki is de Sumerische naam voor Lucifer. Lees dit artikel voor meer over dat onderwerp.

De aristocratie wekt de indruk dat zij niet zoveel meer in de melk te brokkelen hebben. Zij verhullen zich achter de arena; de politieke arena waarin politici het volk de illusie van inspraak voorschotelen. De aristocratie woont dan wel in paleizen, maar hun rol is naar verluidt slechts ceremonieel. Achter de schermen zijn zij actief in hun geheime genootschappen, waarbinnen de feitelijke sturing van de macht plaatsvindt. De Oranje’s zitten bijvoorbeeld aan de top van de Maltezer ridderorde. Prins Bernard stond aan de basis van de Bilderberggroep. Deze groep lanceerde de EEG, de voorloper van de EU en diens eerste president was (10 jaar lang) een voormalig nazi en juridisch topman van Adolf Hitler, genaamd Walter Halstein. Dergelijke geheime genootschappen en groeperingen bepalen de richting van de maatschappij. Wat u waarneemt is slechts de arena. U kijkt naar een schouwspel en uw perceptie van de wereld wordt beïnvloed. Wat er achter het rookgordijn van perceptiemanagement gebeurt, ziet u doorgaans niet. Daarvoor moet u verder kijken dan uw neus lang is en soms een beetje research doen. De goochelaars gaan u de truc niet uitleggen. Dan kunnen zij hun optreden immers niet meer doen.

Gedeeld 0

About the Author ()

Comments are closed.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten