Steeds meer mensen werken voor de staat, waardoor kritiek op de staat verdwijnt

Filed in NIEUWS ANALYSES by on 5 maart 2016

huilendmeisjeOmdat steeds meer mensen een baan voor de staat vinden en iedereen een deelgebied van de regels van de staat uitvoert, krijg je steeds meer mensen die voor hun levensonderhoud van de staat afhankelijk zijn. Zo nemen gemeentes bijvoorbeeld steeds meer BOA’s aan en zijn er dus weer meer mensen die in een comfortabele zone zitten, waardoor ze hun rekeningen keurig netjes op tijd kunnen betalen. Steeds meer mensen werken voor jeugdzorg-achtige instanties of andere maatschappelijk ogenschijnlijk nuttige taken en iedereen leert dat er voor elk probleem een loket is. Al deze medewerkers krijgen natuurlijk keurig een opleiding van opleidingsinstituten die daardoor ook weer meer mensen nodig hebben. We leven in een land waar we ogenschijnlijk een zeer goed vangnet voor elk probleem hebben. Het probleem is alleen dat door die afhankelijkheid van al die mensen van die ogenschijnlijk maatschappelijk zeer sociale en nuttige banen, er steeds minder zelfkritiek is. U kent de kreet vast wel: “De slager keurt zijn eigen vlees niet af”. Een voorbeeld:


Een gezin raakt financieel in de problemen, omdat een van de partners (laten we zeggen de man) ontslag krijgt. Het bedrijf gaat failliet. Dat geeft een inkomensdaling. Ze konden voordien keurig al hun rekeningen op tijd betalen, maar de man kan niet zo snel een nieuwe baan vinden. Vakantie zat er al niet in, want dat konden ze niet betalen. “Dan moeten ze misschien iets goedkoper gaan wonen“, hoor ik u denken. Ja, mits er voldoende goedkope woonruimte beschikbaar is. “Dan moet de man gewoon weer snel werk zoeken. Hup! aan de slag“, hoor ik u nu denken. Dan moet er wel een baan zijn. Nou goed, misschien kan de man BOA worden, want verschillende gemeentes nemen meer BOA’s in dienst.

Na enkele maanden wordt de uitkering verlaagd, omdat de man niet zoveel dienstjaren heeft gehad en dus wordt het steeds lastiger de rekeningen te betalen. Hun oudste zoon fietst iedere dag 10 km naar school heen en terug. Dat is de goedkoopste oplossing en tevens is dit goed voor zijn conditie. Dan blijkt op een dag de fiets onherstelbaar stuk te gaan. Er moet een andere fiets komen. Ze kijken naar nieuwe fietsen, maar dat zit er echt niet in. Het wordt een fiets van € 150 tweedehands via marktplaats. Ze zullen wel moeten, want hun zoon moet wel naar school kunnen. Hij moet werk gaan zoeken en vindt een baantje in de lokale supermarkt. Voorlopig moeten papa en mama de fiets voorschieten. De fiets blijkt niet zo goed te zijn en op een winterdag laat in de middag begeeft de fietslamp het. Hij wordt aangehouden door een BOA en krijgt een bekeuring. De kosten lopen aardig op en ineens is er niet meer genoeg geld. Ze moeten een keuze maken. Of we betalen de huur wat later en we kunnen nog eten of we gaan bezuinigen op het eten. Ze doen al boodschappen bij de Aldi, maar ze besluiten voortaan geen vlees meer te eten en kijken waar ze nog meer kunnen bezuinigen.

Niet veel later valt er een belastingaanslag van de gemeente op de mat. Die is flink hoger dan vorig jaar en daar hadden ze niet op gerekend. Deze maand lukt het echt niet de huur te betalen. En na verloop van tijd staat de huur nog steeds open. De man solliciteert zich rot en moet zo nu en dan op gesprek, waarvoor hij reiskosten moet maken. Nog steeds vindt hij geen baan. Omdat het dit jaar een strenge winter was blijken de energiekosten hoger uit te vallen. Na verloop van tijd hebben ze 3 maanden huurachterstand. Ja, ze hebben een woning in de particuliere sector, omdat de man een goede baan had en dan kom je niet in aanmerking voor sociale huurwoningen.

Hun dochter van 9 jaar oud groeit als kool en ze moeten nu echt een keer nieuwe kleding voor haar kopen. Gelukkig is er een tweedehandswinkel in de dichtstbijzijnde stad en met een beetje tegenzin accepteert de dochter dat ze alleen gedragen kleding kan krijgen. Ook zij ziet hoe zwaar haar ouders het hebben. Door al deze kosten en het dalende inkomen loopt de huurachterstand steeds verder op. De woningcorporatie stuurt een incassobureau. Dit werkt niet echt mee, want daardoor worden de kosten nog hoger.

Er gloort hoop aan de horizon, want de man vindt een nieuwe baan. Hij moet alleen wel flink inleveren op het salaris van zijn laatste baan en feitelijk maakt dat de situatie financieel niet veel hoopvoller. Ze besluiten eens bij de schuldhulpverlening aan te kloppen. Deze adviseren ze om te kijken of ze goedkoper kunnen gaan wonen en te kijken of er een betalingsregeling te treffen valt met de woningcorporatie. De man legt uit dat ze dit wel zouden willen, maar dat ze dan simpelweg niet meer voldoende geld overblijft om van te eten. De behulpzame dame achter het loket maakt notities.

Na twee weken valt er een brief op de mat van jeugdzorg. Ze willen dat het gezin langskomt om te praten. Jeugdzorg maakt zich zorgen om hun dochter, omdat de ouders financiële problemen hebben. Ze willen een gesprek met het kind over de thuissituatie. Tijdens dit gesprek constateert de jeugdzorg medewerker dat het kind toch wel erg last heeft van psychische druk als gevolg van de gespannen thuissituatie. Ze vragen de ouders of ze een indicatieformulier willen invullen om te kijken of het kind persoonlijke psychische begeleiding kan krijgen. Dit lijkt de ouders op zich wel een goed plan.

Niet veel later blijkt dat de woningcorporatie geen geduld meer heeft met de betalingsachterstand. De huurachterstand loopt niet verder op, maar de achterstand van 3 maanden krijgen ze maar niet weg gewerkt en de betalingsregeling kunnen ze niet voldoen, omdat ze dan simpelweg niet meer kunnen eten. De dame met wie ze een gesprek hadden over schuldhulpverlening had ze al geadviseerd zich aan te melden bij de voedselbank, maar die vonden dat ze te veel inkomen hadden om hiervoor in aanmerking te komen. Door dit alles breekt niet veel later het moment aan dat ze voor de rechtbank gedaagd worden door de woningcorporatie. De rechter is onverbiddelijk in zijn oordeel. Het gezin heeft een betalingsregeling getroffen, maar heeft zich daar niet aan gehouden. Ondanks dat de man probeert toe te lichten dat hij wel heeft willen betalen, maar dat dit simpelweg niet lukte, kan de rechter niet anders dan oordelen dat de corporatie in haar gelijk gesteld moet worden. Hij moet zich nu eenmaal houden aan de wet. Het is een vreselijk vonnis. Ze worden uit hun woning gezet.

Dit is vreselijk. Wat moeten ze nu? Wat gaan ze tegen de kinderen zeggen. Thuis gekomen nemen ze hun kinderen bij zich en vertellen ze het vreselijke nieuws. De zoon zegt: “Pap, mam, ik probeer wel extra werk te zoeken. Ik geef al mijn geld aan jullie!” De ouders bedanken hem en leggen uit dat het al te laat is. Hun dochter gaat stilletjes naar boven. De volgende dag op school barst zij in tranen uit en de meester neemt haar apart om te vragen wat er aan de hand is. Zij doet haar verhaal al snikkende. De docent neemt zijn verantwoordelijkheid en meldt dit bij jeugdzorg, omdat het meisje misschien toch wel hulp nodig heeft.

Ongeveer na een week krijgen de ouders een brief op de deurmat. Jeugdzorg heeft besloten dat het beter voor hun dochter is dat zij even uit de onrustige thuissituatie gehaald wordt. Ze geven aan dat zij een pleeggezin gevonden hebben voor hun dochter. De ouders schrikken zich rot en vragen aan hun dochter wat er gebeurt is. Hun dochter zegt van niets te weten en is ook compleet in shock. “Pap, mam, ik wil helemaal niet bij jullie weg!


Dit verhaal gaat zo nog even verder en het drama wordt alleen maar groter. Toch lijkt het erop dat maar heel weinig mensen zich beseffen hoe alle ogenschijnlijk sociale regelingen in ons land in de praktijk helemaal niet zo sociaal blijken te zijn. Echter, omdat ambtenaren over het algemeen allemaal slechts deel-dossiers behandelen en zich moeten houden aan de regels behorende bij hun werk, heeft men niet door hoe de situatie van mensen doorgaans niet verbetert door deze “sociale regelingen”, maar alleen maar verslechtert. Je wordt van loket naar loket gestuurd, waar je steeds wel degelijk geholpen wordt door mensen die voor dat deelgebied hun best voor je doen, binnen de kaders van hun functie, maar het netto resultaat is een neerwaartse spiraal. Natuurlijk heeft de jeugdzorg medewerker die een pleeggezin voor het meisje regelt in haar optiek haar werk goed gedaan. Ze kent immers de voorgeschiedenis niet en krijgt een melding van een probleemsituatie. Zij heeft een prima oplossing bedacht. Niet waar? Ziet u hoe de versnippering van dossiers en het ‘je houden aan je taak’ eigenlijk heel veel persoonlijk leed onder de oppervlakte houdt?

Hoe meer mensen echter afhankelijk worden van hun inkomen en comfortzone door voor overheidsinstanties te werken, hoe meer mensen deze overheidsinstanties en “sociale vangnetten” zullen gaan verdedigen. “Het meisje zal heus wel tot rust komen in haar nieuwe pleeggezin“. I rest my case.

Bron linkvermeldingen: ad.nltrouw.nl

Gedeeld 270

Tags: , , , , ,

About the Author ()

Comments (6)

Trackback URL | Comments RSS Feed

  1. Brammetjebram schreef:

    Heldere uitleg.
    En dan even de morele en spirituele implicaties van bovenstaande.
    Eén en ander is volledig gebaseerd op schuldgevoel , schaamte en slaafsheid.
    De man verdient misschien niet meer genoeg om in zijn huidige huis te blijven wonen , maar wil dat zeggen dat hij ineens geen gezin meer kan onderhouden ? Een excellente kans om zijn kinderen te leren hoe om te gaan met tegenslagen en besparingen , maar die kans krijgt hij niet.
    Hij heeft het “verpest” , terwijl in werkelijkheid de “arbeidsmarkt” en falende “hulp” verlening hier schuldig aan is. Plus het schandalige feit dat werkgevers zomaar iemand zonder compensatie zonder werk kunnen zetten , terwijl zij volledig afhankelijk zijn van werknemers. Kwestie van afspraken.Tussen hen onderling.
    Vervolgens komt dochterlief in een pleeggezin terecht. Er is natuurlijk een kleine kans dat dit goedwillende en goedverdienende lieden zijn , die het beste voor hebben met dochterlief.
    Helaas , het blijkt dat dochter in een “gezin” terecht is gekomen waar men haar vooral ziet als een extra bron van inkomsten , een mooi dier om met hun liefdadigheid te pronken , en de heer des huizes haar vooral ziet als een mooie extra impuls voor zijn , door toedoen van zijn feministisch/satanistische vrouw , die het vooral met bouwvakkers doet , weggekwijnde seksleven.
    Ten slotte is ze toch al geen familie , en niet van “goede” afkomst….

    Nu hoort de vader , die nog gewoon contact heeft met dochterlief , van enkele misbruikpogingen en belt vervolgens boos aan bij de heer des huizes , waarna hij hem een flinke tik op de neus verkoopt , die daarna breekt … Helaas , de kansen zijn niet al te gunstig in dit geval

    De Vader komt door zijn nieuwe baan niet meer in aanmerking voor rechtsbijstand en neemt een niet al te dure advocaat. De Pleegvader heeft een peperdure verzekering en dus peperdure advocaat.
    Hoewel dochterlief natuurlijk het verhaal van Vader bevestigd , is zij door Jeugdzorg al bestempelt als “Psychisch niet meer stabiel” en verklaart de Rechter haar , welliswaar niet helemaal van harte , maar een beetje onder druk van psychologenverklaringen , de Vader is natuurlijk ook even “onderzocht” in een half uurtje , door dezelfde mensen die ook voor ” de Staat” werken , en ook Psychisch “instabiel” verklaart. Bovendien verklaren deze mensen dat Vader een beetje “narcistisch en rancuneus is ten opzichte van Hulpverleners en de Staat.”

    De dochter moet weer naar haar pleegouders terug , die nu zover kunnen gaan als zij maar willen , en Vader word opgescheept met de kosten van de rechtszaak en natuurlijk een inkomstenderving , want de PLeegvader heeft natuurlijk maanden niet kunnen werken door dat gebroken neusje , vooral door de “Psychische nasleep en zijn trauma” , wederom bevestigd door weer dezelfde brave psychologen en psychiaters van Jeugdzorg en GGD. Dat is een stevige inkomstenderving , aangezien hij een dikbetaalde overheidsbaan had.
    Diep in de schulden mag komt hij weg met een werkstraf , die hij kan uitvoeren door 3 maanden te fungeren als BOA , voor zijn eigen gemeente. Samen met enkele ex-gedetineerden kan hij haast niet wachten op zijn nieuwe wapenstok en pepperspray…..

    Tot zover wat betreft de “hulpverlening” …

  2. Brammetjebram schreef:

    Verdorie , er staat een foutje in.
    Er had moeten staan ; “… en verklaart de Rechter haar “Psychisch instabiel” . De Vader is natuurlijk ook even onderzocht in een half uurtje…. ”

    Jammer dat ik mijn ingezonden bericht niet zelf kan editten…. Grts.

  3. Treowd schreef:

    Prima beeld over hoe het kan gaan of hoe het zelfs al gelopen zal zijn voor velen.
    Het behoort allemaal bij een perfecte “democratie” ( recht van de sterkste afgedwongen door een staat)
    wat uiteindelijk door diezelfde perfecte toepassingen van allerlei regels een perfecte dictatuur zal zijn, dat is een onvermijdelijke uitkomst. Maar….. er kan een grote reset plaatsvinden door moreel en etisch en empatisch te gaan handelen in plaats van bureaucratisch gezien juist.

    Dictatuur van de bureaucratie

    http://pauldeblot.nl/2013/02/01/dictatuur-van-de-bureaucratie/

  4. Treowd schreef:

    Een mooie leidraad om het roer om te gooien weg van de bureaucratie en mogelijk meer..
    In The Service Of Life
    http://www.theinterpretersfriend.org/Terpsnet/11.html

  5. Notis schreef:

    De solidariteit onder de bevolking is 0,0!! Wel die “arme” asyligzoekers helpen en/of beklagen, maar hun eigen volk gewoon negeren zeg maar gewoon laten barsten!

    Het sociale empathisce bevattingsvermogen schijnt totaal afwezig danwel totaal verkeerd gericht.

    Mensen wordt wakker!!!.

  6. Jan schreef:

    A government that robs Peter to Pay Paul can always depend on the support of Paul – George Bernard Shaw.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten